موزیتیک

خدایا رنگ بزن به سیاهی شهر من

دوباره خنده بنداز رو لب مردمم

بیشتر از خیابون و ذهنا همه هرج و مرج

کاشکی یه بارون بیاد بره از خونه غم

فکر کنم تو با دل من تلپاتی داری

که هر دفعه میخوامت میای تلفنی آنی

هرجا که گرفته از همه آدما دلم

هرجا که نمیشه به کسی حرفمو بگم

وصله به موهای تو زنجیر دلم

با همه لج دارم اما به تو بد گیره دلم

مهم نیس چی میگن پشت من دربارم

من همین حال خوب امشبو از تو دارم

بچگیام فکر میکردم سال قبل که بگذره

هرچی غم کهنه شده میشوره و میبره

فکر میکردم هرکی اتو کشیده جلوتره

ولی الان فصل بارون از بهارم بهتره

تو سرم پره از کد بی خود که قرار بود نباشه خونه بی تو

پس الان کجایی که حالم اینه تو دستم یه عالمه کدئینه

بیداره چشم من تا خود صبح گوشی تو دستمه ساعت جفت

هیشکی اندازه من نمیتونه حالتو از تو چشات بخونه