موزیتیک

یادته هربار هرجا گم میشدی توی دردات

من تا فردا گوش میدادم همه حرفاتو

الان که تنهام زنگ میزنم تو هم بردار

من دارم حرف باهات تو جای من باش

عجب بارونیه تنگه دلم بی تو ندارم روحیه

انگار که عاشقت بودن مجبوریه

من هنوز یادتم ولی مغروری حیف

من هنوزم یادمه قهرا و آشتیات و من دوست دارمش

من که راه اومدم به دلت هر سازی زدی

پا به پات اومدم با اینکه درجا میزدی

هرجا بی دلیل پشتتو گرفتم ولی بد جایی زدی

اصلا بنداز گردن من باشه اشکال نداره

حیف من بود که واست هر کاری کردم به چشت کم بود

که هر چی راه اومدم باز تو داشتی کمبود

زیادی بودم واسه تو تقصیر من بود

حیف من بود …

الان توی پیام های قدیمی مونم