نبردم اسم تو رو جایی

که هیچکی ندونه کجایی

حکم دل منی تو

همه باید بدونن

خیلی وقته چشمام روی دره

منتظره بیایو این دییونه خوابش ببره

نمیدونی وقتی نیستی چقده حالش بده

نذار اون همه خاطراتمونو باد ببره

شده با حالَتِ چشمایِ یکی دلت بریزه

شده با خنده هاش ، هی براش ، ذوق کنی اول ماجرا ، بگیره قلبتو با چشاش

که تو حالِ بَدِت خوب بشه با اون که زده بُرده دلتو ، خودم تا آخرش هستم دِلِت قرص

همه چیمه اون دوتا چشمات که بلاخره کارشو کرد

بی تو همه هیچ‌اند چه فرهاد و چه خسرو

شیرینِ لب توست اگر حبه‌ی قندی است

بی مهر تو ای ماه زمین سرد و زمان سرد

کوتاه کنم قصه، زمستان بلندی است.